Mi sciis, ke 14135 estas la numero de mia ĉambro, kaj post iom da pensado ekkomprenis, ke la hotelo volas transloĝigi min en alian ĉambron, en numeron 15135. Tio iom mirigis min, sed mi pensis, ke eble temas pri iu necesa riparlaboro aŭ alia praktika kialo. Mi rapidis al matenmanĝo kun miaj finnaj kolegoj, ĉar ni devis frue atingi la lernejon, kie ni kunvenos kun rusaj kolegoj. Mi montris la slipon al kolegino, kiu parolas ruse. Ŝi rapidege rigardis ĝin kaj asertis, ke mi ĝuste komprenis: mi ekhavos alian ĉambron.

Nu, mi volis ekscii pri detaloj, kion mi faru kun la valizo kaj vestaĵoj ktp., sed ni devis jam rapidi. Mi do pensis, ke la hotelo zorgu kaj laŭ sia bontrovo aranĝu mian ĉambron: mi lasis ĉion resti tie en malordo kaj rapidis al la kunveno.

Reveninte mi demandis ĉe la akceptejo de la hotelo, kiun ĉambron mi nun eniru, ĉu jam miaj aĵoj estas portitaj en alian ĉambron. Sekvis dialogo iom konfuza, ĉar komence nek mi, nek la akceptistino bone komprenis, kio estas la problemo. Sed la fina rezulto de nia interparolo estis: mi tute ne bezonas ŝanĝi ĉambron, nur la numero de mia ĉambro estas ŝanĝita.

Kaj tiel estis: dum mia foresto, riparistoj forprenis la ŝildeton “14135” kaj la pordon nun beligis nova, ŝraŭbe fiksita ciferplato “15135”. Mia ĉambro estis en bona ordo, purigita kaj ordigita.

Poste, jam revenante hejmen, mi pensis pri la afero: kial, ho kial, necesis meti novan numeron? La sola klarigo kiun mi kapablis iel akcepti, estis la superstiĉo pri numero 13, kiun mi jam antaŭe renkontis aliloke en la mondo. Hotelo ne havu etaĝon numero 13. Tial, ĉar la du unuaj ciferoj de la ĉambronumero montris la etaĝon, kaj la hotelo volis “plisekuriĝi” forigante la 13-an etaĝon, oni devis ŝanĝi ĉiujn ĉambronumerojn super la 12-a etaĝo. Ĉu tiele? Se mi iam revenos al la sama hotelo (kies nomon mi ne plu memoras, sed mi certe rekonos ĝin), mi ja kontrolu, ĉu etaĝo 13 estas forigita.

Mi iam estis en domego, en kiu tute mankis la 13-a etaĝo. Mi silente demandis al mi, ĉu la homoj laborantaj en ties 14-a etaĝo sentas sin pli bonŝancaj kaj sekuraj pro tio, ke ili ĉiutage liftas al etaĝo numero 14. Ili ja devas scii, ke tamen la etaĝo estas la 13-a.


----------------------------------
[La artikolo estas kopio el mia blogo en Ipernity. Ĉi-sube sekvas la komentoj, kiuj siatempe aperis sub la originalo en Ipernity.]



  • Vjaĉeslav Slavik Iva…   > superstiĉo pri numero 13

    Eble ili nur volis aspekti originalaj kaj proponi ion memorindan por eksterlandaj turistoj. Ili aŭdis, ke ie en la mondo estas konstruaĵoj sen etaĝoj 4 kaj 13 — kaj do realigis la ideon.

  • Harri Laine  Bedaŭrinde mi devis foriri antaŭ kompletigo de la renumerado, kaj mi ne scias, ĉu jam ankaŭ sur la liftobutonoj k.s. mankas 13. Tiam mi ankoraŭ devis premi la butonon 14 por atingi la freŝbakitan ĉambron numero 15135. Sed ĉu fakte la hotelo havas tiom da gastoj, kiuj rifuzus loĝi sur etaĝo numero 13, ke la hotelo malgajnus monon se ĝi tenus sin je la malnova numeraro? Ĉu povas esti, ke ekonomie necesas tia ŝanĝo? Pri kiulandaj gastoj temas? - Sed certe estis memorinda travivaĵo, bongusta spico de la tago. Eĉ post jaroj ĝi igis min blogi.

  • Vjaĉeslav Slavik Iva…  » Sed ĉu fakte la hotelo havas tiom da gastoj, kiuj rifuzus loĝi sur etaĝo numero 13

    Ne-ne, plej verŝajne temas pri simpla deziro fari ion nekutiman, novmodan ktp. Onidire, en Usono, Japanio kaj kelkaj aliaj landoj ne maloftas multetaĝaj domoj kun "suspektindaj" etaĝoj renumeritaj: ĉi-kaze estis deziro fari ion similan. En Rusio mi fakte neniam antaŭe aŭdis pri tia praktiko, eĉ ne pri unu konstruaĵo. La loĝantaro estas sufiĉe superstiĉa, sed oni kutime distingas inter siaj propraj superstiĉoj kaj praktika laboro :)

  • Harri Laine  Interese. Sed ankoraŭ la tuta klarigo (forigo de 13-a etaĝo) estas nur teorio, kiun ni grupe elpensis dum revena trajnvojaĝo. La faktoj estis simple: numero de mia ĉambro (kaj de apudaj ĉambroj en la sama etaĝo) estis ŝanĝita, sed ne la numeroj de la kolegaj ĉambroj en malsupraj etaĝoj. Mi kutimas preni kuriozaĵojn kiel suvenirojn, certe ankaŭ la avizon pri nova numero mi prenis, sed hejme tiaj etaĵoj malaperas en amasoj da diversaĵoj. Se mi retrovos la slipon, vi ricevos kopion kaj povos viziti la hotelon, por vidi kiel la etaĝoj nun statas. Afero certe inda je profunda scienca esploro, ĉu ne?

  • Harri Laine  Post multaj monatoj mi hazarde trovis la orignalan slipeton. Mi ne tute bone memoris la numeron de la ĉambro, sed la aliaj eroj de la rakonto estis ĝustaj. La numero verŝajne estis komence “14014”, kvankam estas “1414” sur la slipeto. La kialon de la ŝanĝo mi ankoraŭ ne scias.