Vjaĉeslav Slavik Ivanov faris demandojn pri mia blogero de la 26-a de Januaro. Ĉar miaj respondoj tie povas esti malfacile troveblaj, mi kopias ĉion ĉi tien.
Slavik demandis, unue: ”Ĉu la libroj en tiu biblioteko estas senpere alireblaj? Kio min plej multe ĝenas pri grandaj bibliotekoj, estas la bezono unue scii, kiun libron vi bezonas. Foje mi emas foliumi dekon komence, okazis, ke mi devis mendi dekon kaj foliumi en la legosalono de biblioteko.”
Mi respondis:
Jes, al la librobretoj povas iri kaj la librojn foliumi kiu ajn vizitanto. Mi faris la fotojn estante simpla vizitanto, kaj ĉio estis en publike atingeblaj lokoj. Mi ne scias, ĉu la biblioteko havas ankaŭ stokejon, kiun rajtas eniri nur bibliotekistoj, ekz. por iuj tre valoraj aŭ tre malofte pruntataj libroj. Se jes, tiajn oni do trovas nur per datumbazoj de la biblioteko kaj devas aparte peti.
Tre malmultaj bibliotekoj en Finnlando havas esperantajn librojn en sia kolekto, krom eble iujn lernolibrojn kaj vortarojn. Ekz. en Helsinki iam, antaŭ jardekoj, estis rimarkinda kolekto en la ĉefa urbomeza biblioteko, sed mi ne scias, ĉu ĝi plu ie troviĝas. Ekzistas ankaŭ t.n. "Deponejo-Biblioteko" en Kuopio. Tiu servas la tutan landon konservante ekzemplerojn de libroj kaj alia materialo, kiujn aliaj bibliotekoj ne plu volas havi. Eblas serĉi librojn per ties retpaĝo kaj mendi kiel prunton.
Mi faris simplan provon per la serĉilo de la Deponejo-Biblioteko. Serĉo per la vorto "Esperanto" donis 401 librotitolojn. Verŝajne tio estas nur la libroj, kies bibliotekaj indikoj (titolo, aŭtoro, eldonejo...) enhavas la vorton "Esperanto", do ne enhavas ĉiujn esperantlingvajn librojn.
Mi iam raportis pri la urba biblioteko en Somero kaj pri ĝia esperanta kolekto, grandparte herede akirita. Tiuj libroj, bedaŭrinde, jam plejparte ne plu troviĝas en la publike vizitebla parto de la bibliotekto, sed estas metitaj en fermitan stokejon.
La dua demando: ”Ĉu estas mia misimpreso: laŭ „Esperantolehti“ aspektas, kvazaŭ svedlingva komunumo estas tre bone reprezentita en finnlanda Esperantujo. Ĉu eble ĉefe pro foteco de la movado en Turku kaj ĝia ĉirkaŭo?”
Mi respondis:
Mi ne notis speciale abundan partoprenon de svedlingvuloj en la movado. Feliĉe estas kelkaj aktivuloj, kiuj ankaŭ ne malofte skribas en la svedlingva gazetaro. Anna Ritamäki, kiu estis prezidanto de EAF antaŭ la nuna Tuomo Grundström, estas rimarkinde aktiva svedlingvulino. Mi ne scias pri aktivaj turkuanoj svedlingvaj, sed ne dubas, ke ankaŭ tiaj ekzistas. Ĉirkaŭ 5 % de la urbanoj parolas la svedan denaske.
--------------------------------
[Ĉi tio estas kopio el mia blogo en Ipernity. La sekvaj komentoj siatempe aperis sub la originalo.]
Komentoj.
Vjaĉeslav Slavik Iva…
» Serĉo per la vorto "Esperanto" donis 401 librotitolojn
Fakte tio estas multe, se kompari kun la serĉmendo „русский“ (rusa), kiu donas „yhteensä 901“ (entute 901).
Harri Laine respondis al Vjaĉeslav Slavik Iva…
Mi miras, ke entute troviĝis io kun „русский“, ĉar la registro ŝajnas esti latinlitera. Evidente do io estas enskribita ankaŭ per cirilaj literoj.
